Natomiast pewne istotne różnice, związane z prawem podejmowania działalności gospodarczej według prawa wewnętrznego danego państwa UE, występują w zakresie warunków działalności spółek handlowych oraz możliwości zmian przynależności państwowej danej spółki. Dlatego art. 58 traktatu przyjmuje kryteria, według których określana jest przynależność państwowa spółki. Przepis ten stawia na równi z osobami fizycznymi spółki (lub firmy) utworzone zgodnie ustawodawstwem jednego z państw członkowskich i mające statutową siedzibę (zarząd lub główne przedsiębiorstwo) na terytorium UE.
Do dnia dzisiejszego w tej kwestii nie weszła w życie żadna dyrektywa UE. Natomiast z powodu braku jednolitych przepisów dotyczących sytuacji prawnej firm i spółek Trybunał Sprawiedliwości orzekł, iż przepisy art. 52 i art. 58 traktatu nie upoważniają spółek utworzonych zgodnie z prawem jednego kraju członkowskiego UE do przeniesienia siedziby i zarządu spółki do innego państwa Unii z zachowaniem charakteru spółki właściwej ustawodawstwu państwa pierwotnego.
Z kolei swoboda prowadzenia działalności gospodarczej jest utrudniona brakiem jednolitej polityki zatrudnienia prowadzonej przez państwa członkowskie. Przepis art. 54 traktatu określa w tym zakresie reguły stopniowej harmonizacji. Na jego podstawie Rada Unii wspólnie z Parlamentem Europejskim uchwaliła wiele dyrektyw i decyzji w celu zintegrowania prawa spółek i giełd pieniężnych: wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dowodów posiadanych kwalifikacji zawodowych: w zakresie podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby fizyczne
Leave a reply