Dochodzenie wierzytelności z weksSi

akaz doręcza się stronom, a pozwanemu wraz z odpisami pozwu i załączników. Nakaz zapłaty z chwilą wydania stanowi tytuł zabezpieczenia, wykonalny bez nadawania mu klauzuli wykonalności. Zgodnie z art. 492 § 3 k.p.c. nakaz wydany na podstawie weksla staje się wykonalny natychmiast po upływie terminu do za-spokojenia roszczenia. Sąd, na wniosek pozwanego, może ograniczyć zabezpieczenie (według swego uznania), a w razie wniesienia zarzutów wstrzymać wykonanie nakazu.

Nakaz, przeciwko któremu nie wniesiono skutecznie zarzutów, ma skutki prawomocnego wyroku (art. 494 § 2 k.p.c.).

Zgodnie z art. 493 k.p.c. pismo zawierające zarzuty wnosi się do sądu, który wydał nakaz zapłaty. Wszystkie zarzuty, a także wszystkie okoliczności faktyczne i dowody na ich potwierdzenie powinny być przedstawione już w tym piśmie (okoliczności faktyczne, zarzuty i wnioski dowodowe niezgłoszone w piśmie zawierającym zarzuty będą mogły być rozpoznawane jedynie wtedy, gdy strona wykaże, że nie mogła z nich skorzystać wcześniej lub gdy potrzeba ich powołania wynikła później). Jeżeli pozew wniesiono na urzędowym formularzu, wniesienie zarzutów wymaga również zachowania tej formy.

Zarzuty wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne oraz zarzuty, których braków pozwany nie usunął w terminie, sąd odrzuca (art. 494 § 1 k.p.c.).

Po przeprowadzeniu rozprawy sąd wydaje wyrok, w którym nakaz zapłaty w całości lub w części utrzymuje w mocy albo go uchyla i orzeka o żądaniu pozwu bądź też postanowieniem odrzuca pozew lub postępowanie umarza (art. 496 k.p.c.). W razie cofnięcia zarzutów sąd, jeżeli nie uzna cofnięcia za niedopuszczalne (por. art. 203 § 3 k.p.c.), orzeka postanowieniem, że nakaz pozostaje w mocy.

Strony: 1 2