Skarbowe papiery wartościowe stanowią instrument, za pomocą którego państwo zdobywa środki na finansowanie bieżących zadań gospodarczych i społecznych, jak również na obsługę długu publicznego z lat ubiegłych. Ogólne zasady emisji tych papierów normuje ustawa z 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych.
Skarbowy papier wartościowy jest papierem wartościowym, w którym Skarb Państwa stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela takiego papieru, i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia, które może mieć charakter pieniężny lub niepieniężny (art. 87 ust. 1 ustawy). Skarb Państwa odpowiada całym majątkiem za zobowiązania wynikające z wyemitowanych lub wystawionych skarbowych papierów wartościowych, (art. 87 ust. 6 ustawy).
Skarbowe papiery wartościowe mogą być emitowane lub wystawiane w granicach limitów określonych w ustawie budżetowej (art. 87 ust. 2 ustawy). Papiery opiewające na świadczenia pieniężne mogą być emitowane lub wystawiane wyłącznie przez Ministra Finansów. Papiery opiewające na świadczenia niepieniężne emituje zaś minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Finansów (art. 87 ust. 3 i 4 ustawy).
Skarbowe papiery wartościowe mogą być emitowane lub wystawiane jako papiery wartościowe o pierwotnym terminie wykupu:
– krótszym niż rok (do 364 dni włącznie), do których zalicza się w szczególności bony skarbowe (tzw. krótkoterminowe skarbowe papiery wartościowe),
– nie krótszym niż rok (365 dni), do których zalicza się w szczególności obligacje skarbowe (art. 88 ustawy).
Leave a reply