Zasady polskiego i unijnego publicznego prawa gospodarczego

W doktrynie prawa panuje powszechne przekonanie, iż nie ma państwa bez prawa a prawa bez zasad. Ważne jednak jest to, jakie są to zasady, bowiem mają one do odegrania rolę szczególnej doniosłości.

Pojęcie zasad prawa nie jest jednak jednolite i dotyczy zarówno zasad nie mających charakteru normatywnego, jak i zasad o znaczeniu normatywnym. W ujęciu pierwszym zasady prawa to pewne idee przewodnie charakteryzujące treść przepisów zawartych w danej gałęzi prawa. To także postulaty pod adresem ustawodawcy i organów stosujących prawo. W ujęciu drugim – to normy o podstawowym znaczeniu dla porządku prawnego państwa. To inaczej, wiążące prawnie, normy o charakterze nadrzędnym, fundamentalnym w danej dziedzinie prawa w stosunku do pozostałych norm. Są one zaliczane do norm bezwzględnie obowiązujących.

Szczególna rola zasad prawnych polega na tym, iż wyznaczają one kierunek i zakres działań prawodawczych: ukierunkowują proces interpretacji (wykładni) przepisów prawnych, a także wskazują zasady stosowania prawa w państwie. Z tego też względu znajomość zasad prawa jest więc niezbędna zarówno dla tego, kto dane prawo uchwala, jak i dla tego, kto prawo to stosuje czy dla rozstrzygania konkretnych spraw, czy też dla wykorzystania płynących z przepisów prawnych uprawnień.

W nauce prawa powszechny jest pogląd, że podstawowe zasady publicznego prawa gospodarczego niczym nie różnią się od zasad prawa w ogóle. Pewne wyjątki dotyczą jedynie specyfiki tego prawa w zakresie zasad szczególnych.