Inny jest także charakter sankcji tych dziedzin prawa: sankcja admini- stracyjnoprawna ma przede wszystkim charakter dyscyplinarny i karny, sankcja cywilnoprawna zaś – charakter majątkowy. Ponadto trudno byłoby również przyjąć, że istnieje w publicznym prawie gospodarczym odrębna kategoria stosunku prawnogospodarczego. Podkreśla się, że w polskim obecnym systemie prawnym wyodrębnienie takie nie jest jeszcze celowe, choćby ze względu na trudności w ustaleniu zakresu (granic) tej dziedziny prawa oraz stosunków regulowanych przez to prawo. I tak część z nich mając charakter stosunków administracyjnych podlegałaby ogólnym zasadom ustalanym przez prawo administracyjne. Inna część, mając charakter stosunków cywilnych, podlegałaby regułom prawa cywilnego lub hand- lowego. Jeszcze inna grupa stosunków finansowych albo dewizowych podlegałaby przepisom prawa finansowego lub dewizowego. Łączenie tych różnych stosunków prawnych, w ramach jednej dziedziny prawa, mogłoby w praktyce doprowadzić do niepożądanych skutków.

W tym kontekście należy podkreślić, iż w polskiej literaturze prawniczej nie ma nadal pełnej zgodności poglądów co do miejsca publicznego prawa gospodarczego w systemie prawa, jak też co do genezy tego prawa. Dominuje przekonanie, że polskie publiczne prawo gospodarcze należy do jednej z najmłodszych dyscyplin prawa. Jak już podkreślono, twierdzenie to nie jest do końca słuszne.

Jeżeli zaś chodzi o miejsce tego prawa w systemie obowiązujących norm w państwie, to trafne wydaje się stanowisko przedstawicieli większości polskiej doktryny, którzy stwierdzają, iż obecnie publiczne prawo gospodarcze przestało być tylko dawnym prawem handlowym rozwiązującym konflikty między sprzecznymi interesami przedsiębiorców zaangażowanych w działalność gospodarczą.

Leave a Reply

Nowości