Istnieją również decyzje sui generis, które jeżeli statuują zakazy bądź nakazy określonego postępowania państwom członkowskim UE oraz o ile można ustalić ich wiążący charakter, podlegają sądowej kontroli legalności i stanowią przedmiot orzekania Trybunału Sprawiedliwości (art. 173 traktatu).
Uchwały. Podejmując uchwałę organ UE zamierza zwykle podjąć działanie o wiążącym charakterze. Np. Rada Unii na mocy uchwały wprowadza zmiany w traktacie o utworzeniu WE: także uchwałą Rada Unii utworzyła Sąd Pierwszej Instancji. Podobnie zatwierdzenie umów międzynarodowych odbywa się w drodze uchwały. Uchwałą zostają również uchwalane statuty i regulaminy organów UE.
Rezolucje (oświadczenia). Rezolucja zawiera oświadczenie woli w stosunku do realizowanej działalności politycznej, społecznej lub gospodarczej. W większości przypadków Trybunał Sprawiedliwości orzekał, iż rezolucje nie mają charakteru wiążącego. Przegląd postanowień traktatowych pozwala na stwierdzenie, iż katalog aktów normatywnych nie ma charakteru wyliczenia taksatywnego (pełnego, zamkniętego). Stanowisko to potwierdza również obecna praktyka unijna odnotowująca nowe formy prawotwórcze.