Decyzje w Unii Europejskiej

Adresatami tych aktów prawnych są zarówno państwa członkowskie Unii, jak i osoby fizyczne oraz prawne. Zalecenia i opinie zawierają najczęściej stanowisko instytucji UE w określonej sprawie lub też wyrażają opinię w związku z naruszeniem prawa przez państwo członkowskie (por. art. 169 TWE). Są to najczęściej uzasadnione zalecenia lub opinie UE, które mają na celu wywołanie odnośnej reakcji danego państwa. Bywają one również formą kontroli i nadzoru nad właściwym stosowaniem prawa unijnego. W wielu przypadkach zalecenia i opinie są publikowane w Dzienniku z tym jednak zastrzeżeniem, iż adresatem decyzji unijnej jest również państwo członkowskie.

Decyzje są zatem adresowane do państw członkowskich Unii oraz osób fizycznych lub prawnych. Skierowane do państw członkowskich obowiązują w całości wszystkie organy i instytucje danego państwa oraz wszystkie krajowe instancje sądowe. Skierowane zaś do podmiotów gospodarczych (osób fizycznych, przedsiębiorstw, banków i firm) obowiązują tylko odnośnych adresatów.

W określonych warunkach postanowienia decyzji mogą wywierać także skutek bezpośredni, tak iż zainteresowana osoba może powołać się na nią w sprawie wniesionej przeciwko władzom krajowym. Ze względu na indywidualny charakter decyzji Trybunał Sprawiedliwości uznał, iż w każdym przypadku należy zbadać czy zamiar, rodzaj lub forma danego przepisu mogła doprowadzić do bezpośrednich skutków w stosunkach prawnych między adresatem decyzji a osobami trzecimi.

Decyzja może zawierać zobowiązania pieniężne wobec adresatów, którymi są niepaństwowe podmioty. Stanowi ona wówczas tytuł egzekucyjny, którego wykonanie odbywa się zgodnie z procedurą cywilną obowiązującą w państwie, na którego terytorium prowadzona jest egzekucja. Nakaz egzekucyjny wydawany jest bez dodatkowych czynności, poza sprawdzeniem autentyczności decyzji, nie zaś jej zasadności lub legalności (art. 192 traktatu o WE). Decyzje, podobnie jak rozporządzenia i dyrektywy, są wydawane przez Parlament Europejski wspólnie z Radą oraz Radę i Komisję. Decyzje podpisane przez przewodniczącego Parlamentu Europejskiego i przewodniczącego Rady są publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich i wchodzą w życie w terminie przez nie wskazanym lub 20 dni po dacie ich ogłoszenia. Pozostałe decyzje nabierają w zasadzie mocy obowiązującej w wyniku ich notyfikacji. Art. 191 ust. 3 traktatu postanawia, iż decyzje są notyfikowane przez podmioty, do których są one adresowane. Notyfikacja to podanie do oficjalnej wiadomości np. treści decyzji Rady jednemu z państw członkowskich Unii. Przesłanie zatem danej decyzji uważa się za prawnie znane (przyjęte, notyfikowane) przez to państwo.