Obligacja skarbowa, zgodnie z art. 92 ustawy o finansach publicznych, jest papierem wartościowym oferowanym do sprzedaży w kraju lub za granicą, oprocentowanym w postaci dyskonta lub odsetek. Obligacja skarbowa sprzedawana jest na rynku pierwotnym:
– z dyskontem,
– według wartości nominalnej,
– powyżej wartości nominalnej
– i wykupywana po upływie określonego terminu nie krótszego niż rok (365 dni).
Do czasu uchwalenia ustawy o finansach publicznych podstawę prawną emitowania tego rodzaju obligacji stanowiły: ustawa z 29 grudnia 1982 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz urzędach i izbach skarbowych , ustawa z 5 stycznia 1991 r. – Prawo budżetowe-1 oraz kolejne ustawy budżetowe z lat 1989-199
Pierwsze obligacje skarbowe wyemitowano na mocy zarządzenia Ministra Finansów z 10 listopada 1989 r. w sprawie emisji obligacji państwowych wydanego na podstawie ustawy z 30 października 1989 r. o zmianie ustawy budżetowej na rok 1989 i ustawy – Prawo bankowe oraz uregulowanie innych spraw związanych z gospodarką finansową państwa .
Obligacje te były, uwzględniając ówczesne realia, oprocentowane według zmiennej stopy procentowej obliczanej z uwzględnieniem miesięcznego wzrostu cen detalicznych towarów i usług. Służyły też jako środek zapłaty za akcje (udział- Skarbu Państwa w spółkach powstałych w rezultacie prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.
W 1991 r. na podstawie upoważnienia zawartego w
Leave a reply