Wierzytelności z weksli mogą być dochodzone w sposób uproszczony i przy-spieszony w postępowaniu nakazowym (art. 484’^197 k.p.c.). Sąd rozpoznaje sprawę w postępowaniu nakazowym na pisemny wniosek powoda zgłoszony w pozwie.
Postępowanie nakazowe należy do właściwości sądów rejonowych i okręgowych (art. 484’ § l k.p.c.). W postępowaniu tym sąd orzeka w składzie jednego sędziego na posiedzeniu niejawnym.
Pozew z wnioskiem o wydanie nakazu zapłaty wnosi się do sądu właściwości ogólnej lub miejsca płatności weksla. Kilku zobowiązanych z weksla można pozwać łącznie bądź według miejsca płatności, bądź według przepisów o właściwości ogólnej dla akceptanta albo wystawcy weksla własnego lub czeku (art. 488 k.p.c.).
Powód może żądać wydania nakazu zapłaty przeciwko każdemu zobowiązanemu z weksla. Do pozwu należy dołączyć – oprócz weksla – dalsze dokumenty potrzebne do uzasadnienia roszczenia (a więc protest, dowody notyfikacji, rachunek zwrotny), a także dowód przejścia na powoda praw z weksla, jeżeli przejście to nie wynika bezpośrednio z weksla. Dołączanie zamiast oryginałów weksla odpisów lub kopii nie jest dopuszczalne.
Jeżeli wszystkie przesłanki zostały spełnione, sąd wydaje nakaz, orzekając w nim, że pozwany ma w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zaspokoić roszczenie w całości wraz z kosztami albo wnieść w tym terminie zarzuty. Nakaz może być w formie skróconej umieszczony na odpisie weksla.
N
Leave a reply