W krajach o rozwiniętej gospodarce rynkowej poważną rolę odgrywają commercial papers,tj. krótkoterminowe papiery wierzycielskie emitowane przez przedsiębiorstwa. Emisja takich papierów spełnia funkcję kredytową, czyli umożliwia przedsiębiorstwom dostęp do środków finansowych osób trzecich. Praktyczną konsekwencją wyemitowania bonów komercyjnych jest wykreowanie alternatywnego w stosunku do kredytu bankowego sposobu zdobywania środków finansowych przez podmioty gospodarcze.
W krajach anglosaskich commercial papers stanowią rodzaj weksli, co wynika ze specyfiki liberalnego systemu prawa wekslowego obowiązującego w tych krajach. Tłumaczy to też ogromną popularność tych papierów na przykład w USA, gdzie poprzez emisję commercial papers przedsiębiorstwa uzyskują corocznie dostęp do środków finansowych na kwotę ponad 200 mld USD.
Przydatność tego rodzaju papierów wartościowych w Polsce nie może budzić wątpliwości. Równocześnie obowiązujące regulacje prawne nie normują tej instytucji. Zwłoka ustawodawcy w unormowaniu potrzebnych i ważnych instrumentów finansowych przyniosła -jak to zwykle bywa – dość szczególne konsekwencje. Pojawiły się bowiem na polskim rynku finansowym najpierw tzw. bony komercyjne Polskiego Banku Rozwoju SA, a następnie Komercyjne Weksle Inwestycyjno-Ter- minowe (KWIT-y), wykreowane przez polski Oddział ING, w imieniu i na rzecz przedsiębiorstw (spółek joint-venture)kontrolowanych przez duże zagraniczne koncerny.
Emitentami papierów są spółki giełdowe, renomowane firmy zagraniczne (Ford, Pepsico), a także przedsiębiorstwa z tzw. branż rozwojowych (komputery, telekomunikacja). Krąg ten poszerza się wobec oczywistej konkurencyjności papierów wierzy- cielskich w stosunku do kredytu bankowego, jak również emisji akcji (obligacji), a także w związku z towarzyszącą każdej emisji reklamą w środkach masowego przekazu.