Doktryna liberalizmu gospodarczego – kontynuacja

Doktryna liberalizmu akcentowała, że gospodarka państwa to działalność wielu uczestniczących w obrocie podmiotów gospodarczych. O ile merkan- tylizm opierał się na myśleniu ukierunkowania gospodarczego na cele państwa, o tyle punktem wyjścia liberalizmu gospodarczego było założenie, że cele państwa opierają się na celach jednostek.

Doktrynę liberalizmu można więc określić jako porządek gospodarczy, którego istotą jest gospodarcza autonomia przedsiębiorców, a także pełniejsze ograniczenie państwowego oddziaływania na gospodarkę. Koncepcja ta legła u podstaw współczesnych demokratycznych systemów sprawowania władzy.

Z punktu widzenia gospodarczego, doktryna liberalizmu przeciwstawiała się reglamentacji gospodarki przez państwo na rzecz nieskrępowanej wolności jednostek w sferze działań gospodarczych. Dążenia te miały doprowadzić do rozwoju produkcji i dobrobytu niezależnie od indywidualnej woli jednostek, składających się na społeczeństwo, zaś władza państwowa nie powinna przeszkadzać tym naturalnym prawom rozwoju społeczno-ekonomicznego i ograniczać działalność jednostek.

Idee liberalizmu gospodarczego były reakcją przeciwko merkantylistycznej polityce protekcjonizmu gospodarczego. Przeciwstawiając się uprzywilejowaniu przez merkantylizm przemysłu i handlu zagranicznego fizjokraci domagali się wolności wyboru zajęcia, wolności handlu wewnętrznego i zagranicznego oraz wolnej konkurencji, zaś pozycję społeczną obywateli uzależniali od takich czynników jak: cechy indywidualne, wiek, pochodzenie społeczne i bogactwo.