Przepisy prawa wekslowego nie wymagają specjalnej formy dla poręczenia wek-slowego. Zobowiązanie poręczyciela powstaje tu na skutek złożenia przez niego oświadczenia wekslowego.
Artykuł 31 zd. 2 pr.weksl. stanowi, że poręczenia wekslowego dokonuje się przez podpis poręczyciela. Podpis ten stanowi podstawę i przyczynę (causa ejficien- zo-bowiązania wekslowego, jakim jest awal. Warunkiem sine qua non poręczenia wek-slowego jest zatem złożenie własnoręcznego podpisu.
Chodzi tu o podpis w znaczeniu materialnym. Przyjmuje się, że wystarczający jest podpis obejmujący tylko nazwisko. Musi to być pod rygorem nieważności awalu podpis własnoręczny, tzn. ręczny podpis osoby umiejącej i mogącej pisać.
W kwestii podpisu poręczyciela wekslowego zachowuje aktualność uchwała składu siedmiu sędziów SN z 30 grudnia 1993 r., która głosi: „Podpis wystawcy wek-
sla musi obejmować co najmniej nazwisko. Prawo wekslowe nie wymaga dla ważności weksla, aby podpis był czytelny. Podpis nieczytelny powinien jednak być złożony w formie zwykle używanej przez wystawcę”Podpisy sporządzone sposobem mechanicznym, np. na maszynie do pisania lub pieczęć, nie są wystarczające.
Jeżeli awalistą jest przedsiębiorca, wymagane są podpisy osób uprawnionych do zaciągania zobowiązań w jego imieniu i pieczęć firmowa.
Nie ma znaczenia, jakiego alfabetu i jakiego systemu znaków pisarskich użyto w podpisie, czyli można podpisać się alfabetem w Polsce nieznanym.
Za poręczyciela (awalistę) może podpisać się na wekslu jego pełnomocnik. Peł-nomocnictwo powinno być w takiej sytuacji udzielone na piśmie. Powinno to być pełnomocnictwo szczególne. Pełnomocnik powinien wskazać w treści poręczenia swój stosunek do reprezentowanego. Podpisuje się natomiast własnym nazwiskiem. Gdyby bowiem pełnomocnik podpisał się nazwiskiem reprezentowanego, byłoby to na zasadach ogólnych karalne fałszowanie podpisu innej osoby.