Weksel in blanco jest dokumentem zawierającym co najmniej podpis wystawcy lub akceptanta, złożony z zamiarem zaciągnięcia zobowiązania wekslowego. W doktrynie przyjmuje się, że dokument z podpisem złożonym z zamiarem zobowiązania się wekslowo jest już wekslem, ale niezupełnym, na co wskazuje art. 10 pr.weksl. wspominający o „wekslu niezupełnym w chwili wystawienia”.
Wekslem in blanco jest zarówno dokument, na którym złożono tylko podpis z za-miarem wykreowania zobowiązania, jak też dokument zawierający już niektóre klau-zule wekslowe (czyli częściowo wypełniony), który należy uzupełnić o brakujące składniki. Elementem sine qua non weksla in blanco jest własnoręczny podpis wystaw-cy lub osób upoważnionych do reprezentowania wystawcy. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 4 grudnia 1998 r. art. 8 pr.weksl. stanowi, że rzekomy przedstawiciel, tj. ten, kto złożył podpis na wekslu w cudzym imieniu lub jako organ osoby prawnej, nie mając do tego umocowania, sam odpowiada wekslowo, zgodnie z treścią złożonego oświadczenia woli, chyba że jego kontrahent wiedział o braku umocowania .
Należy przy tym zwrócić uwagę, że zgodnie z cytowaną już uchwałą składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 30 grudnia 1993 r. podpis wystawcy weksla musi obejmować co najmniej nazwisko. Prawo wekslowe nie wymaga dla ważności weksla, aby był on czytelny podpis nieczytelny powinien jednak być złożony w formie zwykle używanej przez wystawcę . Chociaż powyższa uchwała nie może być uznana za nadmiernie precyzyjną, to jednak jej teza powinna znaleźć zastosowanie do wszystkich osób składających obok wystawcy podpisy na wekslu, tzn. awalistów, akceptantów i indosantów.