Po II wojnie światowej rozwinięto i udoskonalono metody oraz środki oddziaływania państwa na procesy gospodarcze. Doktryna interwencjonizmu państwowego, jako aktywne i zmierzające do realizacji określonych celów oddziaływanie państwa na procesy społeczne i gospodarcze, najpełniejszy rozwój osiągnęła w latach osiemdziesiątych XX wieku, zwłaszcza w USA iw niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej (np. w Niemczech i we Francji). Interwencjonizm państwowy stał się także podstawą rozwoju współczesnego publicznego prawa gospodarczego.
Powyższy podział odzwierciedla zakres i treść oddziaływania państwa na gospodarkę, zaś przedstawione koncepcje związane są z etapami rozwoju gospodarczego oraz epokami historycznymi. Ukazują wzajemne relacje między państwem a gospodarką. Oznaczają kapitalistyczne zorganizowanie stosunków produkcji oraz ukierunkowanie na rozwój rzemiosła, przemysłu i handlu. Ułatwiają precyzowanie aktualnych poglądów.
Reasumując należy stwierdzić, że doktryna interwencjonizmu państwowego została stworzona jako „parasol ochronny” dla państwa przed skutkami cyklicznych kryzysów gospodarczych. (Bardziej szczegółowe rozważania przedstawili: C. Banasiński, P. Czechowski: Wprowadzenie do prawa gospodarczego, Warszawa 1994: Kompendium wiedzy o gospodarce, praca zbiorowa pod red. E. Crysona. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Poznań 1996: D. Begg, S. Fischer, R. Dornbush: Mikroekonomia, Wyd. PWE, Warszawa 1996, a także J. Gilas: Międzynarodowe prawo gospodarcze, Oficyna Wyd. Branta, Bydgoszcz 1998 oraz Kompendium wiedzy o społeczeństwie, państwie i prawie, praca zbiorowa pod red. S. Wronkowskiej i M. Zmierczak. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Poznań 1998).