Wróblewski S., Prawo wekslowe i czekowe, Kraków 193

Pojęcie 5 rodzaje obligacji

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z 29 czerwca 1995 r. o obligacjach , zmienionej w sposób gruntowny ustawą z 29 czerwca 2000 r. , obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusz- i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia.

W art. 4 ust. la ustawodawca wprowadza definicję emisji papierów wartościowych w serii – są to papiery wartościowe reprezentujące prawa majątkowe podzielone na określoną liczbę równych jednostek.

– ze względu na status emitenta obligacje dzielimy na:

– podlegające przepisom ustawy z 1995 r. – emitowane przez podmioty wymienione w art. 2 u. o obi.,

– wyłączone spod działania wyżej wymienionej ustawy – przepisów ustawy nie stosuje się do obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i NBP (art. 3 u. o obi.)

– ze względu na sposób oznaczenia obligatariusza wyróżniamy obligacje:

– imienne lub

– na okaziciela (art. 14 u. o obi.).

Obligacje imienne wskazują określoną imiennie osobę w treści dokumentu przeniesienie inkorporowanych w nich praw następuje przez przelew połączony z wydaniem obligacji (art. 921® k.c.). Jeżeli obligacje zostały wystawione na okaziciela, przeniesienie wynikających z nich praw odbywa się przez samo wydanie obligacji (art. 92112 k.c.).

Emitent może w warunkach emisji wprowadzić zakaz lub ograniczenie zbywania obligacji imiennych. W razie utraty obligacji imiennej podlega ona

odtworzeniu przez sąd w trybie właściwym dla umarzania utraconych dokumentów

– ze względu na charakter świadczenia wynikającego z obligacji:

– obligacje zamienne (art. 20 ust. 1 u. o obi.).