Mimo występowania różnic doktrynalnych, zakres nauczania przedmiotu: publiczne prawo gospodarcze jest w miarę podobny. Wynika to głównie z faktu, iż podstawowym zagadnieniem tej problematyki jest stosunek państwa do gospodarki i jego aspekty prawne.
Formalnie publiczne prawo gospodarcze należy do najmłodszych przedmiotów nauczanych w dyscyplinach prawniczych. Merytorycznie – jak już wcześniej podkreślono – ma ono odległą genezę. Problematyka ta była od dawna nauczana w wyższych szkołach, tyle, że ujmowano ją w ramy różnie nazywanych przedmiotów dydaktycznych. W tym sensie nauczanie tego prawa stanowi w pewnej mierze kontynuację dawnego „prawa zarządzania gospodarką narodową” lub „prawa stosunków gospodarczych”. Trzeba jednak wyraźnie stwierdzić, że nie są to tylko zmiany formalne – zmiany w nazwie przedmiotu.
Reasumując dotychczasowe wywody należy podkreślić, iż zakres i treść oraz formy dydaktycznej realizacji publicznego prawa gospodarczego wynikają z potrzeby przygotowania przedsiębiorców i kadr w zakresie znajomości prawnych mechanizmów gospodarowania oraz oddziaływania państwa na gospodarkę. W istotny sposób zmienił się także punkt widzenia na rolę państwa w życiu gospodarczym. Zamiast dawnego problemu: jak najlepiej (najpełniej) włączyć państwo w kierowanie procesami gospodarczymi, pojawił się nowy: na ile w ogóle państwo powinno angażować się w sprawy gospodarki, w jakim charakterze i zakresie oraz w jakich formach organizacyjnoprawnych.
Bez wątpienia prawo pozytywne (stanowione przez państwo) oddziałuje na działalność gospodarczą. Jednakże wpływ prawa na kształtowanie procesów gospodarczych jest zagadnieniem złożonym. Coraz częściej zgłaszane są krytyczne uwagi co do częstej nowelizacji przepisów prawnych oraz wielości aktów wykonawczych do ustaw. Nie prowadzi się również dokładnej statystyki obowiązującego ustawodawstwa w Polsce, a w tym ustawodawstwa gospodarczego.