Decyzję o podjęciu lub zaniechaniu finansowania działalności w formie środków specjalnych w jednostkach budżetowych podejmują ich kierownicy. To dyrektor w drodze zarządzenia tworzy środki specjalne, określając:
– nazwę i siedzibę jednostki budżetowej tworzącej środki specjalne,
– przedmiot działalności finansowej w postaci środków specjalnych i ich nazwę,
– rodzaje i źródła przychodów oraz rodzaje i przeznaczenie rozchodów,
– stan wyposażenia w środki obrotowe.
Wpływy środków specjalnych
Wpływy środków specjalnych mogą pochodzić w części z działalności podstawowej bądź z działalności ubocznej. Mogą to być wpływy z opłat rodziców (i nie tylko) za różnego rodzaju działania dodatkowe szkoły: kursy, zbiórki, wydawnictwa płatne, występy artystyczne czy wpływy za wynajem sal (po pokryciu wydatków związanych z eksploatacją wynajętych sal). Środkami specjalnymi dysponuje dyrektor szkoły lub placówki. Wnioski w sprawie planu finansowego środków specjalnych przedstawia rada szkoły lub placówki. Plan finansowy jest podstawą gospodarowania środkami specjalnymi, plan powinien określać przychody i rozchody w układzie paragrafów klasyfikacji budżetowej, a także stan środków obrotowych.
W planie mogą być wprowadzone zmiany w trakcie roku budżetowego. Występować mogą dwa typy planów środków specjalnych:
– roczne, jeżeli środki specjalne utworzone zostały na podstawie ustawy, uchwały JST lub w celu zgromadzenia środków uzyskanych ze sprzedaży materiałów mobilizacyjnych,
– na okres, w którym mają być wydatkowane środki zgromadzone poprzez przyjęcie spadków, darowizn, zapisów oraz odszkodowań za utracone lub uszkodzone mienie.