– funkcję kredytową – polegającą na tym, że wystawiając papier wartościowy i wydając (zbywają- go, wystawca (emiten- uzyskuje u nabywcy (wierzyciel- bądź określoną sumę pieniężną, bądź prolongatę zadłużenia z tytułu dokonanej transakcji (por. weksle, obligacje)
– funkcję płatniczą – polegającą na tym, że z mocy prawa określone papiery wartościowe (czeki, w niektórych warunkach także weksl- stanowią legalnie do-puszczalny instrument zapłaty, tj. stają się w danych stosunkach surogatem pieniądza. Zamiast zapłaty gotówką można więc pokryć dług wekslem lub czekiem
– funkcję obiegową – wynikającą z możliwości łatwego przenoszenia praw z papierów wartościowych. Dotyczy to papierów na zlecenie, przenoszonych w drodze indosu, oraz papierów na okaziciela, przenoszonych przez proste wydanie dokumentu. W ten sposób istotnie ułatwia się i upraszcza obrót prawami majątkowymi in- korporowanymi w papierach wartościowych danego rodzaju z funkcją tą wiąże się mechanizm dyskontowania i redyskontowania weksli przez banki oraz Narodowy Bank Polski
– funkcję gwarancyjną (zabezpieczającą) – dotyczącą weksli własnych i trasowanych in blanco. Polega ona na tym, że zobowiązany w celu zabezpieczenia roszczeń mogących powstać z określonego stosunku prawnego (sprzedaży na raty, umowy agencyjne- wystawia odpowiedni weksel, istotnie ułatwiający dochodzenie roszczeń
– funkcję legitymacyjną – polegającą na uproszczeniu procedur identyfikacji podmiotów praw inkorporowanych w papierach wartościowych, która to identyfikacja sprowadza się przy papierach na okaziciela do przedstawienia dokumentu.