Obieg weksla in blanco

Weksel in blanco spełnia głównie funkcję gwarancyjną i jako taki nie jest przeznaczony do obiegu. Nie można jednak wykluczyć sytuacji, że posiadacz pod-pisanego przez wystawcę (i ewentualnie awalistów bądź akceptant- blankietu wek-slowego puści go w obieg. Należy więc rozważyć, jakiemu reżimowi przenoszenia wierzytelności podlega taki obieg, z tym że ocenę jego konsekwencji prawnych powinno się odnieść z jednej strony do wypadku, gdy przedmiotem obrotu jest weksel jeszcze niewypełniony, oraz z drugiej strony do wypadku, gdy puszczony w obieg został weksel wystawiony in blanco, ale już po jego uzupełnieniu.

W pierwszym wypadku trudno mówić o obiegu wekslowym, skoro nie mamy jeszcze do czynienia z wekslem jako takim, a przedmiotem obrotu są jedynie prawa związane z wystawionym in blanco blankietem wekslowym. Tym samym obrót pra-wami z weksla in blancopodlega prawu cywilnemu, co oznacza, że na nabywcę ta-kiego dokumentu przechodzi przysługujące pierwotnemu posiadaczowi prawo wy-pełnienia weksla in blanco zgodnie z deklaracją wekslową.

Obrót taki jest więc przelewem wierzytelności, a nabywca dokumentu uzyskuje prawo do uzupełnienia weksla w takim zakresie, w jakim przysługiwało ono zbywcy (zasada nenio plus iuris…). Gdyby więc nabywca weksla in blanco wypełnił go niezgodnie z deklaracją wekslową, np. wpisując wyższą od umówionej sumę wekslową, to dłużnik wekslowy będzie mógł podnieść wobec niego zarzut niezgodności treści weksla z tą deklaracją na postawie art. 513 k.c. Nabywcy takiego weksla nie chroni więc art. 17 pr.weksl. Broniony tu pogląd znalazł uznanie w wyroku Sądu Najwyższego z 5 lutego 1998 r., w którym przyjęto, że weksel in blanco niezaopatrzony w indos może być przeniesiony tylko według przepisów o przelewie wierzytelności2