– dane osobowe,

– dokumenty o uprawnieniach nauczycielskich i stażu uprawniającym do pracy w komisji oraz poświadczenie, że przeciwko potencjalnemu egzaminatorowi nie toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne,

– zaświadczenie o pozytywnym wyniku szkolenia, ze wskazaniem kwalifikacji do prowadzenia: sprawdzianu w szkole podstawowej, egzaminu w gimnazjum, egzaminu maturalnego z poszczególnych przedmiotów i egzaminu zawodowego dla poszczególnych zawodów.

Ważną rolę w przygotowaniu nauczycieli do nowych zadań spełniają nauczyciele doradcy metodyczni. Doradcą metodycznym może być nauczyciel posiadający wyższe wykształcenie, co najmniej pięcioletni staż pracy pedagogicznej i stopień nauczyciela mianowanego lub dyplomowanego. Nadzór nad pracądorad- ców metodycznych sprawuje dyrektor wojewódzkiej placówki doskonalenia nauczycieli, a zadania doradcy metodycznego powierza organ prowadzący publiczną szkołę lub placówkę po uzyskaniu pozytywnej opinii dyrektora wojewódzkiej placówki doskonalenia nauczycieli w porozumieniu z dyrektorem szkoły, w której zatrudniony jest doradca metodyczny. Również ten organ określa zakres zadań doradcy, sposób powierzania zadań i zasady wynagradzania za wykonywanie zadań doradcy metodycznego. Placówki prowadzą kursy kwalifikacyjne, dające ich uczestnikowi przygotowanie do:

Ważne dla nauczycieli przenoszących się do innych szkół jest orzeczenie, że w przypadku przeniesienia nauczyciela zatrudnionego na podstawie mianowania do innej szkoły w oparciu o art. 18 Karty nauczyciela nie przysługuje mu odprawa pieniężna przewidziana w art. 20 ust. 2 Kn. nawet wówczas, gdy przyczynąprzenie- sienia jest całkowita likwidacja szkoły. Sąd Najwyższy podkreślił, że przewidziana w art. 20 ust. 2 Karty nauczyciela odprawa stanowi swego rodzaju rekompensatę, odszkodowanie lub zadośćuczynienie w związku z utratą pracy. Odprawa taka nie może przysługiwać nauczycielowi przeniesionemu na podstawie art. 18 Kn. do innej szkoły. Przeniesie to nie jest bowiem zwykłym sposobem zmiany stosunku pracy nauczyciela zatrudnionego na podstawie mianowania. Po przeniesieniu, jak podkreślił SN, pozostaje on z nowym pracodawcą w tym samym stosunku pracy, choć czasem na innych warunkach niż poprzednio.

Usunięcie z liceum ucznia, któiy na szkolnym balu był pod wpływem alkoholu, unieważnił NSA. Wolno było tylko przenieść go do innej szkoły, ponieważ w momencie popełnienia czynu nie miał jeszcze 17 lat. Rada pedagogiczna, podejmując decyzję o skreśleniu go z listy uczniów szkoły, wzięła pod uwagę również inne przypadki nagannego zachowania się ucznia. To legło u podstaw uchwały o jego skreśleniu z listy uczniów. Odwołanie matki ucznia do kuratora stwierdzało, że syn, choć nerwowy z powodu pijaństwa ojca, nie był notowany przez policję, nie miał rozprawy sądowej i wprawdzie z trudem, ale przechodził z klasy do klasy. Kurator utrzymał jednak w mocy uchwałę rady pedagogicznej i decyzję dyrektora. Na działania dyrektora wpłynęła skarga matki ucznia do NSA.

Wróćmy do definicji formy organizacyjno-prawnej takiej jednostki, jak szkoła. Mówiliśmy, że szkoła jest jednostką budżetową. W ustawie z 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (DzU nr 155, poz. 1014 z późn. zm.) art. 18 czytamy:

– 1. Jednostkami budżetowymi są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Trochę inną definicję podaje Siuda : prawo administracyjne to zespół norm re-gulujących strukturę organów administracyjnych oraz stosunki prawne powstające w toku wykonawczo-zarządzającej działalności tych organów.

Prawo administracyjne w Polsce, ukształtowane na bazie osiągnięć i doświadczeń europejskich, obejmuje czteiy dziedziny życia społecznego i określa:

Zamiast państwowej jednostki budżetowej funkcjonuje pojęcie jednostki bu-dżetowej gminy, powiatu czy samorządu województwa. Szkoły funkcjonują jako jednostki budżetowe. Natomiast zakładami budżetowymi są takie jednostki orga-nizacyjne sektora finansów publicznych, które:

– odpłatnie wykonują wyodrębnione zadania,

– pokrywają koszty swojej działalności z przychodów własnych.

Ważną rolę w planowaniu budżetu oraz sprawowaniu kontroli nad jego realizacją spełnia główny księgowy szkoły. Zgodnie z ustawą z 27 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych, ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, ustawy o działach administracji rządowej oraz ustawy o służbie cywilnej (DzU nr 102, poz. 1116) – główny księgowy to pracownik, któremu kierownik jednostki powierza obowiązki i odpowiedzialność w zakresie:

Wprowadzenie nowego systemu emerytalnego uzależnione zostało od wieku osoby ubezpieczonej. I tak: – 1. Osoby urodzone przed 1 stycznia 1949 r. pozostają w dotychczasowym systemie. W tym też systemie pozostaną osoby, które mają mniej niż 50 lat, ale uzyskały prawo do wcześniej emerytury, podobnie osoby, które do 31 grudnia 2006 r. prawa takie nabędą i same zadecydują czy pozostają w starym systemie, czy wchodzą w nowy. Dla tych osób zachowano dotychczasowy wiek emerytalny, prawo do wcześniejszych emerytur, gwarancje świadczeń minimalnych oraz dotychczasowe sposoby przeliczania emerytury

Nauczyciel ma prawo do odprawy emerytalnej – dwumiesięczne ostatnio pobierane wynagrodzenie (art. 87 Kn.). Ust. 2 ww. artykułu mówi, że nauczycielowi przechodzącemu na emeryturę lub rentę inwalidzką, który w szkole przepracował co najmniej 20 lat, przyznaje się odprawę w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia ostatnio pobieranego w szkole będącej podstawowym miejscem jego pracy. Odprawę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. Nauczyciel zatrudniony na podstawie mianowania, przechodzący na rentę inwalidzką ze względu na trwałą niezdolność do pracy w zawodzie w pełnym wymiarze, ma prawo do odprawy pieniężnej zgodnie z art. 28, ust. 1 Kn.

Drugie rozporządzenie – z 12 sierpnia 1999 r. w sprawie sposobu nauczania szkolnego oraz zakresu treści dotyczących wiedzy o życiu seksualnym człowieka, o zasadach świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa, o wartości rodziny, życia w fazie prenatalnej oraz metodach i środkach świadomej prokreacji zawartych w podstawie programowej kształcenia ogólnego (DzU nr 67, poz. 756 z późn. zm.) zostało wydane na podstawie art. 4 ustawy z 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. Rozporządzenie określa liczbę godzin przeznaczonych na realizację tych zajęć, tj. w kl. V i VI oraz w gimnazjum 14 godzin, w tym 5 godzin z podziałem na grupy chłopców i dziewcząt, w szkołach ponadpodstawowych po 10 godzin realizowanych w ramach zajęć edukacyjnych „Wiedza o społeczeństwie”, „Przysposobienie do życia w rodzinie” lub godzin pozostających w dyspozycji dyrektora szkoły. Udział uczniów w zajęciach nie jest obowiązkowy, zajęcia nie podlegają ocenie, a przed ich rozpoczęciem wychowawca i nauczyciel prowadzący zajęcia organizują spotkanie z rodzicami, przedstawiając program i formę przewidywanych zajęć. Rodzice po tym spotkaniu w formie pisemnej wyrażają zgodę na udział dzieci w zajęciach.

W przypadku przekazywania szkoły strony przekazująca i odbierająca mogą za zgodą organu prowadzącego odstąpić od przeprowadzenia pełnej inwentaryzacji z wyceną składników majątkowych włącznie. Zamiast tego stosuje się protokoły określające ilościowy wykaz przekazywanego sprzętu lub sporządza wykaz najcenniejszych i atrakcyjnych elementów majątku szkoły (komputery, sprzęt audio-wideo, środki transportu, elektronarzędzia, dzieła sztuki itp.). Często zamiast inwentaryzacji wystarczają oświadczenia nauczycieli, opiekunów pracowni przedmiotowych i specjalistycznych, warsztatów szkolnych czy zaplecza technicznego o zgodności pozostającego w ich użytkowaniu sprzętu i pomocy ze stanem ksiąg inwentarzowych. Takie oświadczenie w zakresie pomocy naukowych i sprzętu pozostającego w dyspozycji nauczyciela może zastąpić formalną inwentaryzację i stanowić część składową protokołu zdawczo-odbiorczego. Należy jednak, pamiętając o odpowiedzialności materialnej kierownika jednostki za powierzony majątek, zdać sobie sprawę z ułomności tego typu oświadczeń. Najczęściej nauczyciel, opiekun określonej pracowni, nie jest w pełni materialnie odpowiedzialny za znajdujący się w jego użytkowaniu sprzęt i pomoce naukowe. Opieka wynika z przydziału obowiązków, jakie dyrektor nałożył na poszczególnych członków grona pedagogicznego w rocznym planie pracy lub w jego aneksie. Dyrektor przyjmujący szkołę musi zdawać sobie sprawę, że składając swój podpis pod protokołem zdawczo-odbiorczym, staje się od tego momentu osobą materialnie odpowiedzialną za majątek szkoły i odpowiada za wszystkie braki.